“Van de periode na die bewuste griep herinner ik me vooral dat ik volledig uitgeput was. Ik ging niet meer naar school, zag m’n vrienden niet en ik kon alleen maar hangen of slapen. Na tien minuten fietsen was ik al bekaf. Ik hoopte dat het over ging door veel te slapen. Op een gegeven moment sliep ik 16 uur op een dag en bereikte ik het moment dat het echt niet meer ging. Zou dit nog wel over gaan?”
De diagnose chronisch vermoeid
“Toen volgde een periode van meerdere bezoeken aan de huisarts, onderzoeken door artsen en behandelaars en een zoektocht naar dé manier om weer beter te worden. De diagnose chronisch vermoeid werd vastgesteld en uiteindelijk kwamen we bij De Hoogstraat terecht. Hier zitten de deskundigen, werd mij verteld. Gelukkig kon ik snel terecht. In maart 2014 werd ik klinisch opgenomen op de jeugdafdeling.”
“Het gevoel dat ik beter ging worden, gaf mij kracht”
“De eerste paar weken waren zwaar. Maar het gevoel dat ik beter ging worden gaf mij de kracht om te vechten en door te gaan. Omdat je uit je eigen omgeving bent, kan je je helemaal focussen op jezelf en kom je erachter dat de extreme vermoeidheid diverse oorzaken heeft. Ik was me er niet van bewust hoeveel energie ik verloor aan van alles. En grenzen aangeven, daar had ik nog nooit van gehoord. Achteraf is het niet zo gek dat mijn lichaam er gewoon klaar mee was.”
“De Hoogstraat gaf mij de bouwstenen om verder te gaan met m’n herstel”
“Door de aanpak van de arts en de therapeuten had ik vanaf dag één het gevoel dat ik op de goede weg terug was. Er werd naar me geluisterd en met behulp van de therapeuten kreeg ik meer inzicht in mijn karakter. Zowel tijdens als na de periode dat ik opgenomen ben geweest, heb ik ontzettend veel gehad aan de behandelingen. Ik ervaar het als een groot voordeel dat ik mezelf op deze leeftijd zo goed heb leren kennen. Ik weet wat mijn valkuilen zijn en waar ik energie van krijg. Ik ben door een heel diep dal gegaan, maar ben uiteindelijk hersteld dankzij de bouwstenen die ik de rest van mijn leven meeneem.”
